Otuz iki yıl 5 günlük bir devlet memurluğu ve akademisyenlik görevlerini takiben emekliliğine karar veren Gaziantep Üniversitesi Tıp Fakültesi Patoloji Anabilim Dalı öğretim üyesi Dr. Kemal Bakır için 01.03.2017 tarihinde çalıştığı yerde bir veda töreni düzenlenmiştir.

Şu anda Gaziantep’te farklı hastanelerde çalışan ve Gaziantep Üniversitesi Tıp Fakültesi Patoloji Anabilim Dalı’ndan ihtisaslarını almış uzman doktorlar ile birlikte patoloji bölümünde çalışan teknisyen, sekreter, asistan doktorlar ve bölüm hocaları yanı sıra Tıp Fakültesi dekanı Prof.Dr. Zeki Çelen de törene katılmıştır. Yerel tadların bulunduğu sofraya sıkışık bir şekilde de olsa tüm dostluklar da sığmıştır. İlk olarak Kemal Bakır sözü almış ve orada bulunan herkese teşekkür ederek sözlerine başlamış ve şöyle devam etmiştir: “Her ne kadar burada bulunan çoğu arkadaşım bana hocam diyorsa da ben sizlerden her aşamada çok şey öğrendim. Yirmi bir yıllık Gaziantep Üniversitesi’ndeki çalışma hayatımda teknisyen , sekreter, asistan ve uzman doktor arkadaşlarım ve hocalarla ile her aşamada birlikte çalıştık. Çalışmanın yanı sıra bana gösterdikleri saygı konusunda hiç kuşkum olmamıştır. Ayrıca asistan arkadaşlarla mikroskop başında bir çok bilgiyi paylaşıp hastalara tanı koyarken, aynı zamanda bilimsel gelişmelerine katkı sunmaya çalıştım. Hatta ilk başlayan asistan arkadaşlara patolojinin ince ayrıntılarını anlatırken hata yapılabilecek tuzak alanları da aktarmaya çalıştım. Bazıları bölümümüzden ayrılmış olsa da tüm teknisyen arkadaşlarla esprili bir şekilde diyalog kurmama karşın, iş konusunda seviyeli bir ilişki kurma gayretinden ödün vermedim. Bu konuda teknisyen arkadaşlarımın da katkısını unutmam mümkün değildir. Değerli öğretim üyesi arkadaşlarımın ve maalesef aramızdan ayrılan patoloji anabilim dalı kurucusu Yard. Doç Dr. Coşkun Özsaraç’ın bu süreçteki katkılarından söz etmeden geçmem mümkün değildir. Tekrar bugünün düzenlenmesinde katkısı olan ve alın terini katan herkese sonsuz teşekkürler. ”

Daha sonra Tıp Fakültesi Dekanı Dr. Zeki Çelen söz alarak, sosyal ve bilimsel anlamda Dr.Kemal Bakır’ın Tıp Fakültesine katkı sunduğunu, devamlı güler yüzü ile sevilen bir kişi olduğunu ve genç yaşta emekliliğinin hastanede hissedileceğini belirtti. Anabilim dalı başkanı Prof. Dr. Metin Karakök ise duygularını şöyle ifade etti: “Yaklaşık olarak 18 yıldır birlikte çalıştığım Dr. Kemal Bakır’la iyi ve kötü günlerimiz olsa da genel olarak patolojinin gelişimi için birlikte çaba harcadık. Ayrıca bilimsel ve sosyal anlamda diğer patoloji bölümleri ile iletişimde Dr. Kemal Bakır’ın katkı sunduğunu söyleyebilirim.”

Patoloji Anabilim Dalı’ndan uzman olan Uzman Dr. Yasemin Kibar da Dr. Kemal Bakır’dan patolojinin yanı sıra insan olmayı ve nasıl davranılması gerektiğini de öğrendiğini ve bu gelişimin de diğer hocaların katkısının da olduğunu belirttti. Yard. Doç. Dr. Sibel Cangi ise bir hoca, bir abi, bir baba olarak gördüğü Dr. Kemal Bakır’ın kendisine çok şey öğrettiğini, hem patoloji alanında hem de hayatta yardımcı olduğunu ve kendisini çok arayacağını açıkladı. Teknisyenler adına söz alan Hüseyin Kızılırmak “ bize ışık saçan ve aydınlık bir yolda ilerlememize katkı sunan Kemal hoca patoloji konusunda yardımcı olurken insan olarak gelişmemize yardımcı oldu” diyerek duygularını dile getirdi.

Esprilerle birlikte yapılan sohbetler eşliğinde baklava ile ağızlar tatlandırılırken, Patoloji anabilim dalı adına Prof.Dr. Metin Karakök, Dr. Kemal Bakır’a bir çiçek buketi ve Gaziantep el işlerinden hediyesini takdim ettikten sonra tören sona erdi.

KAPISINI SÜREKLİ AÇIK TUTAN HOCA KAPISINI KAPATIYOR MU???

Geçen yıl 14 mart tıp bayramı etkinlikleri çerçevesinde Gaziantep Üniversitesi Tıp Fakültesi öğrencimizin hazırladığı bir fotoğraf sergisine öğrencimizin çektiği fotoğraf ile katıldım ve neden hekim olduğum sorulduğunda 1983-84 yılındaki babamın yanıtını anımsadım. Stajyer/intern iken akşam eve geldiğimde çok yorulduğumu söylediğim babamdan “senden daha önemli değil, biraz dinlen” demesini beklerken “lütfen yavrum hastalarına karşı sabırlı ol ve onların sıkıntılarını sakin bir şekilde dinle ve yardımcı ol” yanıtı o an için canımı sıkmıştı. Ancak daha sonra Halk Sağlığı derslerinde ve göreve ilk başladığım Sağlık ocağında ne demek istediğini anlamıştım.

Kastamonu ili Araç ilçesi merkez sağlık ocağındaki mecburi hizmetimi takiben Ankara Numune Hastanesi Patoloji Bölümü’nde ihtisasımı tamamladım. Yaklaşık olarak 6,5 yıl Ankara Onkoloji Hastanesi Patoloji Bölümünde çalıştım ve burada kendimi geliştirirken aynı zamanda asistan eğitimine katkı sunduğumda öğretmenin değerini anladım. Orada birlikte çalıştığım uzman ve asistan arkadaşlarımla 1996 yılında Gaziantep Üniversitesi Tıp Fakültesi Patoloji Anabilim Dalı’na geldikten sonra da ilişkimizi hala devam ettiriyor ve hemen hemen her yıl bir gezide buluşarak özlem gideriyoruz.

Gaziantep Üniversitesi Tıp Fakültesi Patoloji Anabilim Dalı 1996 yılında, şu an Şahinbey Belediyesi hizmet binası olan yerdeki ve kolejtepe’ye adını veren eski kolej(taş bina) binasının alt katında idi. Orada 2 küçük odada hem laboratuvar hem mikroskop hem de öğretim üyeleri ve asistanlar çalışıyordu (O tarihte 3 öğretim üyesi, 3 asistan bulunuyordu). O dar ortamlarda ve zor koşullarda asistan arkadaşlarımla gece yarılarına kadar çalışarak başka bölümler ve hatta farklı şehirlerdeki patoloji bölümleri ile araştırmalar yaparak, hemen her kongrede Gaziantep Üniversitesi Tıp Fakültesi Patoloji Anabilim Dalı’nı temsil etmeye çalıştık.

Şu anda tam otomatik cihazlarla uygulamaları yapılan imünohistokimya yöntemini asistan ve teknisyen arkadaşlarımla birlikte tamamen elle ve değişik kaynaklardan okuyarak oturtmaya çalıştık.

Bizi dinlediniz ya TEŞEKKÜRLER

Tabii ki bu arada Tıp Fakültesi patoloji derslerini hazırlamaya ve anlatmaya çalışırken, hoca yetersizliği nedeniyle embriyoloji derslerini anlatmaya ve Kilis’te kurulan Ebelik/Hemşirelik bölümündeki patoloji derslerini de ileride sağlık ekibine katılacak arkadaşlarımıza haftada bir gün de olsa aktarmaya çalışıyordum. O arada öğrencilerle diyalog kuruyor, ülkemiz için daha aktif daha yararlı bireyler olmaları için de çabalıyordum. Bu nedenle öğrencilere kapımın her zaman açık olduğunu ve istedikleri zaman bölüme gelebileceklerini sık sık dile getiriyordum. Ancak yine de Tıp Fakültesi mezuniyet töreninden birinde konuşan öğrencimizin “bize kapılarını devamlı açık tutan ve bunu gerçekleştiren Dr. Kemal Bakır’a teşekkür ederim” dediğinde gözlerimin yaşarmasına engel olamadım. Bir başka sohbetimizde öğrencilerimin sorunlarına çözüm bulamasam da onların bana “hocam bizi dinlediniz ya, teşekkürler” demesi de beni çok etkilemişti.

Akademisyen Nasıl olunur ..?

Bu koşullarda “akademisyen nasıl olunur”u öğrenmeye çalışırken 2004-2008 yılları arasında Gaziantep-Kilis Tabip Odası başkanlığı gibi onurlu bir görevi de meslektaşlarım bana layık gördüler. O süre içinde mesleki özlük haklarımız için çabalarken aynı zamanda Gaziantep’te resmi makamlarla ve diğer sivil toplum örgütleri ve sendikalarla bir arada çalışmaya özen gösterdik. Özellikle kıdemli meslektaşlarımdan gördüğüm desteği belirtmeden geçemeyeceğim . Sağlık ocakları, devlet hastaneleri, özel hastaneler ve muayenehanelerdeki hekimler ile iletişim kurulması sonucunda tüm meslektaşlarımla sıcak bir diyalog yolu geliştirilmiş oldu.

Patoloji Dernekleri Federasyonu yönetim kurulunda görev alarak patologların özlük hakları ve çalışma alanları ile ilgili daha çok söz sahibi olmaları için çaba harcadım.

Mutluluğun Resmini Yapabilirmisin?

Şairin “Sen mutluluğun resmini yapabilirmisin üstad?” sorusuna ben “Yapamasam da en azından görevimi yaptığıma inanıyorum” diye yanıt verebileceğimi düşünüyorum.

Bu güne kadar bana katkı sunan Gaziantep Üniversitesi Tıp Fakültesi’ne, öğrencilerime, asistanlarıma, sahada çalışan patologlara, tüm teknisyen arkadaşlarıma, Gaziantep Üniversitesi Tıp Fakültesi Patoloji Anabilim Dalı’nın tüm çalışanlarına, tüm hekim camiasına, benim ve eşimin tüm aile bireylerine ve özellikle devamlı yanımda olan ve beni destekleyen sevgili eşim Dr. Ayşe Sevil Bakır ve çocuklarım İlke ve Alihan’a sonsuz teşekkürler…