İşyerlerinde en çok görülen gruplaşmalardır.Ve hatta çatışma ve takım kelimeleri birbirlerinin arkadaşlarıdırlar. Birçok insanın birarada çalıştığı kaderlerinin birbirine bağlı olduğu bir ortamda, fikirlerin farklı olması veya çıkarların uyuşmaması normaldir.

Fakat onun adamı bunun adamı olmak abesle iştigaldir.Yöneticiler bu gibi durumlara fırsat vermemelidir.

Her birey doğal olarak kendi haklarını daha önemli,kendi fikirlerini başkalarının fikirlerinden daha üstün görür. Kendisine verdiği bu önem ve cesaret sonucu herkesin doğal olarak seçtiği bir çatışma stili vardır.Kimimiz doğal olarak kavgacıyızdır, kimimiz uzlaşmacı, kimimiz kazandıranız. Bazılarımız çatışmalardan kaçar. İşyerinde dedikodu çok olursa çatışma kaçınılmaz olur.

İş yerinde yapılan dedikodu, dedikodusu olan kişilere olduğu gibi iş yerine de pek çok zarar verebilir. Başlıca zararları ise çalışma ortamında huzursuzluk, iş yerinde güven ortamının zedelenmesi, çalışanlar arasında gruplaşma, çalışma saatlerinin boşa sarf edilmesi,çalışma ortamının ciddiyetinin bozulması, hakkında dedikodu yapılan kişinin itibarını yitirmesi,dedikodunun hedefi olan kişinin istifa etmesi veya işten çıkarılmasıdır.

Hatta dedikodunun ve gruplaşmanın nedeni bazen genelde şeffaf olmayan bir iş yeri kültürünün ürünü olarak karşımıza çıkar.

Bir işyerinde sağlıklı  iletişim ağı ne kadar düzgün kuruluysa dedikodu ve gruplaşma o derecede azalır.

Bölgemizde çoğu zaman yöneticiler çalışanların odağını dedikodudan,iş hedeflerini gerçekleştirmeye yöneltmek yerine, bizzat dedikoduyu teşvik ettiklerini görmekteyiz.

İşyerinde ve bölümlerde casus dedikoducular vardır bunlar,kurum içindeki dedikoduları yöneticiye iletmeyi görev bilen kişilerdir.Yöneticinin dedikodudan hoşlandığını anlayan çalışanlar işi gücü bırakıp mevcut dedikoduları yöneticiye sıcağı sıcağına aktarma derdine düşebilmektedirler.Yöneticilerin bu konuda yaptıkları bir başka yanlış davranış ise bir çalışana bir başka çalışanı kötülemek. Böylesi iş ortamlarında iş barışı, yüksek performans, verimlilik, takım ruhundan söz etmek mümkün olmamakta işyerinde devamlı huzursuzluk ve mutsuzluk süregelmektedir.

Eğer kendimizi ve işyerimizi geliştirebiliyorsak hepimizin doğasında olan bu çatışma eğilimi zamanla hünerle, deneyimle doğru zamanda doğru çatışma tekniği seçmeliyiz.Yöneticiler için esas olanda şirket verimliği ve hakkaniyet usulünde yönetmektir.