Amacımız, diyabetli çocukları ve ailelerini bir araya getirerek tanışmalarını ve kaynaşmalarını sağlamak, özellikle yeni diyabetle tanışan diyabetli ve ailelerine diyabetin bir hastalık olmadığını, yaşam biçimi olduğunu, yalnız olmadıklarını ve diyabetlilerin ortak sorunlarını konuşup farkındalık adına sesimizi duyurmayı amaçladık. Gaziantep’de 1000’den fazla diyabetli çocuğumuz var. 

Bugün kahvaltı etkinliğimizde bir araya geldik. Bu etkinliğimizin dışında yılda 2 kez Gaziantep Büyükşehir Belediyesi desteğiyle diyabetli çocuklara yönelik diyabetle sağlıklı yaşam kampları düzenlemekteyiz. 

Her fırsatta Gaziantep Tıp Fakültesi ve Cengiz Gökçek Kadın Doğum ve Çocuk Hastanesi işbirliğiyle diyabet sohbetleri adı altında, diyabetlilerin bilgileri tazeleniyor ve diyabetle ilgili gelişmeler konuşulmaktadır. 

Okuldaki diyabetlilerin öğretmen eğitimlerine önem vermekteyiz. Bu amaçla eğitimler sürmekte.

Yani kısacası Derneğimiz, Cengiz Gökçek Hastanesi diyabet hemşiremiz ve Tıp Fakültesi diyabet hemşirelerimizle birlikte diyabetlilerin hayatlarını kolaylaştırma adına arkadaşlarımız özveriyle çalışmakta.

Bu çocukların hayatlarını kolaylaştırmak, sorunlarımıza yanıt almak ve duyurmak adına siz basın mensuplarının bizler için desteği önemli.

Dünyada ve Türkiye’de diyabetli sayısı her geçen gün büyüyerek artmakta.

Biz diyabetlilerin en önemli konu,  Sayın SGK yetkililerine çağrımız bizler Tip 1 diyabetliler Tip 2 diyabetten farklı olduğumuz üzerine basarak belirtmek isterim.

Dolayısıyla biz Tip 1 diyabetlilerin diyabet yönetimi adına yaşadığı sorunlar da farklı olmakta.

Örneğin: Tip 1 diyabetliler kan şekerlerini günde en az 10 kez olmak kaydıyla kan şekerlerini (parmak delmeleri) ölçmek durumundalar. Ömür boyu sürdüğünü düşünürsek…

Diyabet yönetiminde teknolojinin kullanılması bu çocukların hayatlarını rahatlatma adına önemli. Sürekli kan şeker ölçümü yapan şeker ölçüm sensörleri halen ülkemizde ödeme kapsamında değil. İnsülin pompalarında ödemenin bir kısmı yapılmakta, ayrıca pompa sarf malzemelerinin reçeteleri maliyetleri ağır gelmekte. 

Güvenilir kan şeker ölçüm  cihazlarının striplerinden yüklü miktarlarda katkı payı alınmakta, burada mali açıdan zorlanan diyabetli ve aileleri merdiven altı tabir ettiğimiz cihazlara ister istemez yönlendirilmekte. Bizler için bu ihtiyaçlar hayati önem taşımakta, ilerideki hayatlarını sorunsuz bir şekilde devam ettirmeleri adına.

Bu çocuklar Tip 1 diyabetli olmayı kendileri istemedi.

Ne kötü beslendiği için, ne stres nede fazla kilolarından dolayı Tip 1 diyabet oldular. Kendi yaşıtları çocuklar, diyabet, İnsülin Direnç Faktörü, Glikoz Ölçüm Cihazı, sensör, İnsülin pompası gibi terimleri bilmezken, bu çocuklar için bu terimler hayati öneme sahip. Boylarından büyük sorumlulukları var.

Aslında onlar çok fazla bir şey istemiyorlar.   

Yukarıdaki bahsettiğim teknolojilerin tamamının devlet ödeme kapsamına alınması için seslerinin duyulmasını onlara kulak verilmesini istiyorlar.

Kan şekerleri stabil olsun, organları zarar görmesin, mutlu ve gülen yüzlü çocuklar olsunlar, bu çocuklar hepimizin ve ülkemizin geleceği ve umudu.

HÜLYA OKTAV /Diyabetle Yaşam Derneği Gaziantep Şubesi Başkanı